Błogosławieństwa ojca twego niech dłużej trwają niż błogosławieństwa mych przodków, jak długo trwać będą pagórki odwieczne - niechaj spłyną na głowę Józefa, na głowę tego, który jest księciem wśród swoich braci!
Św. Marcin I, papież, męczennik. Pochodził z miasta włoskiego Todi. Będąc diakonem pełnił funkcje apokryzjariusza (jakby nuncjusza) na dworze cesarza w Konstantynopolu. W 649 r. został wybrany pa- pieżem. Nie uzyskał jednak aprobaty Konstantyna II. Po zwołanym do Rzymu synodzie (649), na którym potępiono monoteletyzm, popadł w niełaskę cesarza. Namiestnik Teodor Kalliop aresztował schorowane- go papieża i przemocą wywlókł z bazyliki na Lateranie (17 października 653). W bardzo ciężkich i upo- karzających warunkach wieziono Marcina I na wschód. Został osadzony w więzieniu w Konstantynopolu. Urządzono parodię procesu o zdradę stanu. Sąd cesarski skazał papieża na “degradację” ze wszystkich święceń duchownych i funkcji. Zdarto z niego pontyfikalne szaty, założono kajdany i skazano na śmierć. Ostatecznie karę zamieniono na dożywotnie zesłanie na Krym. Św. Marcin zmarł tam z biedy i udręcze- nia w 655 r. Kościół uznał go za męczennika.