Błogosławieństwa ojca twego niech dłużej trwają niż błogosławieństwa mych przodków, jak długo trwać będą pagórki odwieczne - niechaj spłyną na głowę Józefa, na głowę tego, który jest księciem wśród swoich braci!
Św. Franciszek Caracciolo, kapłan, zakonnik. Urodził się 13 października 1563 r. w Villa Sancta Maria
(królestwo Neapolu). Pochodził ze znakomitej rodziny. Studiował teologię na uniwersytecie w Neapolu.
Po przyjęciu święceń kapłańskich w 1587 r. podjął pracę duszpasterską wśród więźniów i galerników.
Następnie razem z genueńczykiem Janem Adorno założył nowy zakon Kanoników Regularnych opiekujący
się biednymi, chorymi i więźniami. Mniejszych. Mając 26 lat złożył śluby i w miejsce dotychczasowego:
Askaniusz, przyjął nowe imię zakonne - Franciszek. W 1591 r. został generałem zakonu. Założył
domy zakonu we Włoszech i Hiszpanii. Odznaczał się gorliwością, umartwieniem oraz nabożeństwem do
Najświętszego Sakramentu. Po kilku latach złożył urząd. Umarł 4 czerwca 1608 r. w Anconie pielgrzymując
do sanktuarium Matki Bożej w Loreto. Pochowano go w kościele Matki Bożej Większej w Neapolu.
Beatyfikowany w 1769 r., kanonizowany w 1807. Jest patronem tego miasta.