Błogosławieństwa ojca twego niech dłużej trwają niż błogosławieństwa mych przodków, jak długo trwać będą pagórki odwieczne - niechaj spłyną na głowę Józefa, na głowę tego, który jest księciem wśród swoich braci!
Bł. Urszula Ledóchowska, zakonnica. Urodziła się w 1865 r. w Loosdorf koło Wiednia. Miała na imię
Julia Maria. W 1883 r. wraz z bliskimi przeniosła się do nabytego przez ojca majątku w Lipnicy Murowanej
koło Bochni. Jako 21-letnia dziewczyna wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie i przyjęła
zakonne imię Urszula. Zajmowała się młodzieżą, pełniąc funkcje wychowawczyni internatu oraz nauczycielki.
W 1904 r. została przełożoną. W 1907 r. wyjechała do pracy dydaktycznej w Petersburgu. Następnie
przeniosła się do Finlandii, gdzie otworzyła gimnazjum dla dziewcząt. Podczas I wojny światowej
apostołowała w krajach skandynawskich, wygłaszając odczyty o Polsce, organizowała pomoc dla osieroconych
polskich dzieci. W roku 1920 wróciła do Polski. Osiedliła się w Pniewach koło Poznania, gdzie -z
myślą o pracy apostolskiej w nowych warunkach - założyła zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa
Konającego, zw. urszulanki szare. Całe jej życie było ofiarną służbą Bogu, ludziom. Kościołowi i ojczyźnie.
Umarła 29 maja 1939 r. w Rzymie. Beatyfikowana przez Jana Pawła II 20 czerwca 1983 roku w Poznaniu.