Błogosławieństwa ojca twego niech dłużej trwają niż błogosławieństwa mych przodków, jak długo trwać będą pagórki odwieczne - niechaj spłyną na głowę Józefa, na głowę tego, który jest księciem wśród swoich braci!
Św. Wolfram (Wulfram), biskup. Jego ojciec był oficerem na dworze francuskiego króla Dagoberta. On sam spędził kilka lat na dworze króla Klotara III, władcy, który mimo światowych pokus gorliwie prakty- kował cnoty. W roku 682 został konsekrowany na arcybiskupa Sens; zarządzał diecezją przez dwa i pół roku. Przykład misjonarzy angielskich nawracających pogańskich Fryzów skłonił św. Wolframa do rezy- gnacji z biskupstwa. Po krótkim pobycie w klasztorze w Fontenelle wyjechał do Fryzji jako misjonarz. Udało mu się ochrzcić dużą liczbę pogan. Zakończywszy pracę we Fryzji, ponownie udał się do klasztoru w Fontenelle. Tam przygotowywał się na śmierć. Umarł około roku 703.