Św. Eulogiusz, męczennik. Św. Eulogiusz pochodził z rodziny szlacheckiej. Urodził się w Kordobie, któ- ra wówczas była hiszpańską stolicą Maurów. Po odebraniu święceń kapłańskich został kierownikiem słynnej na całą Hiszpanię szkoły kościelnej w Kordobie. Jego cnoty, wspomagane wytrwałą modlitwą i postami, zdobyły mu powszechny szacunek. W roku 850, w czasie gwałtownego prześladowania chrze- ścijan, dodawał odwagi męczennikom, za co został wtrącony do więzienia razem ze swoim biskupem i wieloma księżmi. Napisał egzortę upamiętniającą męczeństwo dziewic Flory i Marii, które ścięto 24 li- stopada 851 roku. Obydwie święte przyrzekły modlić się za swoich towarzyszy. W tydzień po ich śmierci św. Eulogiusz i inni zostali wypuszczeni na wolność. Prześladowania trwały nadal. Św. Eulogiusz był prawdziwą podporą rozproszonych chrześcijan. Do końca dodawał odwagi grupie męczenników, którzy zostali straceni w roku 853. Napisał ich historię zatytułowaną “Pamiętnik świętych”, z kart książki ema- nuje żarliwa wiara i duch męczeństwa. W roku 858 przyszła kolej na św. Eulogiusza. On także miał po- nieść męczeńską śmierć za wiarę. Dziewica zwana Leokrycją (lub Lukrecją) ze szlacheckiego rodu Mau- rów nawróciła się. Szukając schronienia przed gniewem rodziców, zwróciła się do św. Eulogiusza, który ukrył ją u swoich przyjaciół. Przypadek sprawił, że wszyscy zostali odkryci - skazano ich na śmierć. Św. Eulogiusz został ścięty 11 marca 859 roku, a św. Leokrycja cztery dni później.