Błogosławieństwa ojca twego niech dłużej trwają niż błogosławieństwa mych przodków, jak długo trwać będą pagórki odwieczne - niechaj spłyną na głowę Józefa, na głowę tego, który jest księciem wśród swoich braci!
Bł. Bolesława Maria Lament, zakonnica. Urodziła się w 1862 roku w Łowiczu. Ojciec jej był rzemieślnikiem.
Mając 22 lata wstąpiła do zgromadzenia Sióstr Rodziny Maryi. Pracowała jako nauczycielka i wychowawczyni
w Warszawie, Petersburgu i na Krymie. Założyła nowe zgromadzenie Misjonarek Świętej
Rodziny (1905), którego celem była praca ekumeniczna na ziemiach pińskiej, białoruskiej, wileńskiej -
terenach zróżnicowanych pod względem narodowościowym i wyznaniowym, a także pomoc ludziom
biednym, upośledzonym, zepchniętym na margines społeczeństwa. Bolesława założyła nowe placówki
swego zgromadzenia na Białorusi, w Estonii, Finlandii, Litwie, Polsce, Rosji, Ukrainie. Stawiając siostrom
i sobie wzór Świętej Rodziny, naśladowała Ją w ubóstwie, umiłowaniu pracy, wytrwałości, delikatności.
W jej duchowości uderza wierność woli Bożej, postawa wstawiennicza i wynagradzająca.
Zmarła 29 stycznia 1946 roku w Białymstoku w opinii świętości. Beatyfikował ją w 1991 roku Jan Paweł
II. Relikwie Błogosławionej spoczywają w kościele w Ratowie.
W ikonografii bł. Bolesława przedstawiana jest w habicie zgromadzenia. W dłoniach trzyma otwartą
księgę.