Św. Franciszek Salezy, biskup, doktor Kościoła (1567-1622). Syn hrabiego Sales w Sabaudii. Studia
teologiczne, biblijne i prawnicze na uniwersytetach w Paryżu oraz Padwie zakończył doktoratem. Po powrocie
do domu przyjął święcenia kapłańskie, na co rodzice niechętnie udzielili mu zgody. Pracował w
kalwińskim okręgu Chablais. Na murach i parkanach rozlepiał ulotki - zwięzłe wyjaśnienia prawd wiary.
W epoce fanatyzmu i zaciekłych sporów objawiał wprost wyjątkowy umiar i łagodność. Jego ujmująca
uprzejmość i takt spowodowały, iż nazwano go “światowcem pośród świętych”. W kontaktach między
ludźmi wyznawał zasadę: “Więcej much się złapie na kroplę miodu aniżeli na całą beczkę octu". Mając
35 lat został biskupem Genewy. Stworzył nowy ideał pobożności - życie duchowe, wewnętrzne, praktykowane
w klasztorach, wydobył z ukrycia, aby “wskazywało drogę tym, którzy żyją wśród świata". Ze
św. Joanną de Chantal założył zakon Sióstr Nawiedzenia NMP (wizytki). Autor wielu pism zaliczanych
do klasyki literatury francuskiej. Jego relikwie znajdują się w kościele Nawiedzenia NMP w Annecy.
Doktor Kościoła. Patron wizytek, salezjanów i salezjanek; Annecy Chabery Genewy; dziennikarzy i pisarzy,
prasy katolickiej.
Ikonografia przedstawia św. Franciszka Salezego w stroju biskupim - w rokiecie i mantolecie lub w stroju
pontyfikalnym z mitrą na głowie. Jego atrybutami są: gorejąca kula ośmiopłomienna, księga, pióro, serce
przeszyte strzałą i otoczone cierniową koroną trzymane w dłoni.