Błogosławieństwa ojca twego niech dłużej trwają niż błogosławieństwa mych przodków, jak długo trwać będą pagórki odwieczne - niechaj spłyną na głowę Józefa, na głowę tego, który jest księciem wśród swoich braci!
Bł. Gizela, królowa, ksieni (985 - 1060). Ojcem jej był Henryk II, książę Bawarii, matką Gizela Bur- gundzka. Wyszła za mąż za Stefana I, króla Węgier. Miała jedynego syna - Emeryka, który zginął w wie- ku 24 lat. Obaj z ojcem byli kanonizowani. Bł. Gizela przeszła do historii jako królowa zaangażowana w dzieło chrystianizacji Węgier. Była fundatorką wielu klasztorów i kościołów. Po śmierci męża w 1038 r. doznała udręk i prześladowań ze strony pretendentów do tronu oraz odradzającego się pogaństwa. Przy pomocy swego brata - Henryka II, cesarza, powróciła do Niemiec. Wstąpiła do benedyktynek w Niedern- burg. Zmarła jako ksieni tegoż opactwa. W ikonografii bł. Gizelę przedstawia się jako królową w koronie. Jej atrybutem jest model kościoła i ró- żaniec.