Dziękujemy Ci, Matko,
że przyprowadziłaś nas tutaj, pod krzyż,
gdzie wciąż jeszcze słychać ostatnie Jego słowa:
Oto syn Twój.
Oto Matka Twoja.
W tym testamencie Serca Boga-Człowieka
zaczęliśmy z martwych powstawać.
Jego Golgota stała się naszym Betlejem.
A Twoje Niepokalane Serce, Matko,
przyjęło w miłości
współcierpienie z Synem
i zmęczenie nami - przybranymi dziećmi.
Oto Matka, oto Matka nasza,
Matka twoja, moja.
Matko, pozwól nam tutaj być,
i tu, pod krzyż, powracać zawsze
kiedy chcesz nam powiedzieć:
popatrz w swoje wnętrze
i popraw,
jeszcze i to popraw,
patrząc na Jego Serce.

ks. Krzysztof Targoński