Dziewico, która towarzyszysz wygnańcom z ojczyzny na drogach świata w poszukiwaniu pracy i chleba. Ty
także doświadczyłaś życia na wygnaniu. Prosimy Cię, spójrz z litością na naszą sytuację, błogosław tych,
którzy nas goszczą, czuwaj nad tymi, którzy są w potrzebie i rozpaczy, oraz nad tymi, którzy ich braterstwo
przyjmują, biorąc na siebie ich trudy i poty.
Pomocy wierzących i Pocieszycielko strapionych, bądź miłościwą Matką temu, który jest zmuszony do wyjścia
ze swojej ziemi w dalekie strony i żyje pragnąc pracy dla siebie i trapiąc się o swoich bliskich oraz często nie
ma blisko siebie nikogo, kto zrozumie w pełni cierpienia, umocni siły i podniesie upadającego na duchu.
Maryjo, w swoim miłosierdziu pokrzepiaj, w swojej matczynej trosce pospiesz z pomocą, a swoją modlitwą
ochraniaj. Spraw, abyśmy wszyscy – my zrozpaczeni i nasze rodziny zatroskane o nas – jednakowo wzrastali w
wierze, nadziei i miłości. Spraw, abyśmy wędrowali w bojaźni Bożej, wierni Chrystusowi i Jego Kościołowi.
Spraw, abyśmy radowali się owocami chrześcijańskiej sprawiedliwości i osiągnęli pokój oraz doskonałe
szczęście na wieki. Amen. (Sł. Boży Pius XII)