Błogosławieństwa ojca twego niech dłużej trwają niż błogosławieństwa mych przodków, jak długo trwać będą pagórki odwieczne - niechaj spłyną na głowę Józefa, na głowę tego, który jest księciem wśród swoich braci!
Chryste, Boże nasz i Zbawicielu, nasz Królu wiekuisty, któryś męką i śmiercią wybawił nas z niewoli grzechu,
w tę diejową godzinę, kiedy z ręki Twojej przyjmujemy nowe poslannictwa, oczysść serca polskie gorzkością
Twej męki, wybierzmuj dusze polskie mocą Ducha Świętego, myśl polską oświeć błyskawicami prawdy
Twojej, by dziełem rąk i serc naszych było Twoje królestwo a Polska Twym dziedzictwem, a naród ten radością
Twego Serca, a nowe czasy polskie wiosną wiary. Bo nie rządzcom tego świata, lecz Tobie, jedynemu Królowi
wieków, powiedział Bóg: Tobie dam narody w dziedzictwo Twoje, a w posiadłość Twoją krańce ziemi (Wlg, Ps
2, 8). Amen. (Sł. Boży kard. Augusta Hlonda)